Om de duurzaamheid en veiligheid van onze woningen te waarborgen, legt de overheid verschillende bouwnormen op. We onderscheiden drie soorten:

1. Bouwvoorschriften
2. EPB-normen
3. Materiaalnormen

Bouwvoorschriften

Op zowat elk perceel in Vlaanderen zijn bouwvoorschriften van toepassing. Deze regels bepalen wat wel en niet mag. Ze vertellen meer over:

• Het type gebouw (residentieel, industrie…)
• De bebouwbare oppervlakte
• De inplanting op het perceel
• De maximumhoogte
• De dakvorm
• Materiaalgebruik
• …

Uit de bouwvoorschriften kan je bijvoorbeeld afleiden dat de zijgevel op minstens 3 meter van de perceelgrens moet liggen. Ze vertellen ook of je een groendak mag aanleggen, en hoeveel niet-waterdoorlatende verharding toegalaten is.

Kortom: de bouwvoorschriften vertellen meer over de inplanting en het uitzicht van het gebouw.

Bij het indienen van een bouwaanvraag controleert men of alle bouwvoorschriften gevolgd werden. Is dat niet het geval, dan zal men aanpassingen eisen. Als bouwheer kan je een afwijking aanvragen. Maar de gemeente mag die verwerpen.

EPB-normen

Elke nieuwbouw moet aan bepaalde energienormen voldoen. Dit noemen we de EPB-eisen.

EPB staat voor Energieprestaties en Binnenklimaat. Dit rapport kijkt naar de isolatiegraad, de energietechnieken, de ventilatie en de oververhittingsfactor.

Voor de berekening tellen allerlei factoren mee:

• Volume van het gebouw
• Gebruikte isolatiematerialen en hun dikte
• Ramen (profielen en glas)
• Verwarmingsinstallatie (gasketel, warmtepomp, enz.)
• Groene energie
• Oriëntatie
• Zonwering
• …

Als het gebouw niet aan de EPB-eisen voldoet, wordt een boete opgelegd. Maar er is ook een positieve kant aan dit verhaal. Want indien je beter presteert dan de norm, maak je kans op een mooie premie.

Materiaalnormen

Tenslotte zijn er nog enkele materiaalnormen. Die zijn van belang voor de aannemer. Het BENOR-label geeft bijvoorbeeld aan dat een product voldoet aan de juiste kwaliteitseisen. Dit draagt bij tot de kwaliteit van de bouwwerken.